شیوع اختلالات روانی و عوامل دموگرافیک مؤثر بر آن در افاغنه ساکن اردوگاه دالکی استان بوشهر؛ 1384

زمینه: کشور ایران برای سالیان طولانی پذیرای آوارگان افغانی بوده است. مطالعات کمی در ارتباط با اختلالات روانی در بین افاغنه ساکن در ایران، به خصوص آنهایی که در اردوگاه‎ها زندگی می‎کنند، صورت گرفته است. هدف این مطالعه تعیین شیوع مشکلات بهداشت روان و عوامل دموگرافیک مؤثر بر آن در افاغنه ساکن اردوگاه دالکی استان بوشهر در سال 1384 بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، 321 نفر از بین 2200 نفر از ساکنین این اردوگاه که حداقل 15 سال سن داشتند بصورت تصادفی انتخاب شدند و از ویرایش فارسی پرسشنامه سلامت عمومی (28GHQ) استفاده گردید. یافته‎ها: شیوع اختلال عملکرد اجتماعی (1/80 درصد)، اختلال روان تـنـی (9/48 درصد)، اضطراب (3/39 درصد) و افـسردگی (1/22 درصد) در این جمعیت بدست آمد. شیوع کلی بیماری‎های روانی در این اردوگاه 5/88 درصد بود. جنس مرد، بعد خانوار بیش از 8 نفر و سن مهاجرت کمتر یا مساوی ده سال با سطوح بالاتری از اختلال عملکرد اجتماعی همراه بودند. سطوح بالاتر اختلال روان تنی با بیکاری، سن مهاجرت کمتر یا مساوی ده سال، تولد در ایران و نداشتن برنامه‎های تفریحی سرگرم کننده مرتبط بود. داشتن یک تا سه فرزند، بعد خانوار بیش از 8 نفر و داشتن بیماری مزمن با سطوح بالاتری از اضطراب همبستگی داشتند. نداشتن برنامه‎های تفریحی سرگرم کننده و مرگ اعضاء خانواده در حین مهاجرت با سطوح بالاتری از افسردگی همراه بودند. نتیجه‎گیری: اختلالات بهداشت روان ناشی از مهاجرت و زندگی در اردوگاه در بین افاغنه ساکن اردوگاه دالکی استان بوشهر شایع می‎باشد.